Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5925 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 26561 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 3 - 2012/314264MAHKEMESİ : Gaziantep 7. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 11/09/2012NUMARASI : 2011/114 (E) ve 2012/690 (K) Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık Y.. S.. hakkında müşteki O.. D..'e yönelik kasten yaralama ve 6136 sayılı yasaya muhalefet etmek suçları nedeniyle verilen hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince itiraz yasa yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2) Sanık H.. K.. hakkında müşteki O.. D..'e yönelik kasten yaralama suçu nedeniyle verilen hükmün yapılan temyiz incelemesinde: Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK” un 317.maddesi gereğince REDDİNE, 3) Sanık H.. K.. müdafiinin sanığın üzerine atılı kasten yaralamaya azmettirme suçundan beraat etmesi nedeniyle vekalet ücreti istemine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın ??zerine atılı müşteki O.. D..'e yönelik basit kasten yaralama suçu hakkında mahkumiyet kararı verilmiş olması nedeniyle beraat ettiği suç yönünden sanığın vekalet ücretine hak kazanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 4) Sanıklar A.. G.. ve N.. A.. müdafiinin sanıkların üzerilerine atılı suçlardan beraat etmeleri nedeniyle vekalet ücreti istemine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Üzerine atılı suçtan beraat eden ve duruşmaları tek vekil aracılığıyla takip eden sanıklar lehine, hazine aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, (2) numaralı hüküm bendinden sonra gelmek üzere ''sanıklar kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince (1200) TL maktu vekalet ücretinin her sanık için ayrı ayrı bir kez olmak üzere hazineden alınarak sanıklara verilmesine'' ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5) Sanık Y.. S.. hakkında mağdur M.. S..'i kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde: Sanığın mağdurun maddi zararını giderdiğine ilişkin dosya içerisinde mevcut bilgi/belge bulunmadığı gözetilerek, hakkında 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun yasal ve yeterli gerekçe ile uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; a) Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi, b) 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesinin “ Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106 ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir. ” hükmü karşısında, 17.55 TL yargılama giderinin yarısının sanıktan tahsiline karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunluklarına ilişkin kısmının “Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hakları mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına, 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun uygulanmamasına" şeklinde değiştirilmesi ve hüküm fıkrasının yargılama giderleri ile ilgili kısmında yer alan ''...mahkum sanıklardan eşit şekilde alınarak hazineye irat kaydına'' ibaresinin sanık Y.. S.. ile sınırlı olmak koşuluyla hüküm metninden çıkarılarak yerine ''kamu hazinesi üzerinde bırakılmasına'' ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.