Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 501 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 5450 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak, 1) Katılanın olay sırasında yanlarında simaen tanıdığı adını bilmediğini bildirdiği sanığın bir arkadaşının da bulunduğunu beyan ettiği halde, olayın tek tanığı olan bu kişinin araştırılarak beyanının alınması gerektiğinin gözetilmemesi, 2) Yaralama eyleminin katılanda orta (2) dereceli kemik kırığına ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu olayda; TCK'nin 86/1. maddesine göre temel hapis cezasının alt sınırdan ayrılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmeyerek alt sınırdan cezaya hükmedilmesi, 3) Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak sanık hakkında takdiri indirime ilişkin TCK'nin 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, “Sanığın bu suçu tesadüfi ve arizi olarak işlemediği, Mahkememizce sanığın cezasından indirim yapılmayı gerektirecek herhangi bir takdiri indirim nedeni görülmediğinden” biçimindeki yetersiz ve yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında TCK'nin 62. maddesinin uygulanmaması, 4) Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanığın CMUK'un 326/son maddesine göre kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Esas No: 2016/5450 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.