Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4905 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 31310 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 3 - 2013/109453MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 18/12/2012NUMARASI : 2012/1453 (E) ve 2012/1308 (K) Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Sanık hakkında uygulama olanağı bulunmayan TCK'nin 29. maddesi gereğince cezada indirime gidilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlar çıkarılarak yerlerine “Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.