Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4104 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16237 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 3 - 2012/58110MAHKEMESİ : Van 1. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 14/04/2011NUMARASI : 2010/762 (E) ve 2011/247 (K) Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanığın, doğrudan para cezası olarak Van 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.09.2004 tarih 2004/529 Esas, 2004/927 Karar numaralı kararı ile verilen mahkumiyeti, 21.07.2004 gün ve 25529 numaralı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219/3-C sayılı Kanun ile değişik CMUK'un 305/1. maddesi gereğince miktar itibariyle kesin olmasına, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi hükmü gözetilerek CMUK'un 305/son maddesi gereği miktar itibariyle kesin olan adli para cezalarının tekerrür uygulamasına esas alınamayacağının belirtilmiş olmasına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesinin uygulanma imkanı bulunmadığı halde yazılı şekilde hüküm tesisi, 2) Mağdurun aşamalardaki ifadelerinde komşularının ses üzerine olay yerine geldiklerini, sanığın da, mağdurun kocasının da olay yerinde olduğunu beyanı karşısında bu kişilerin kimler olduğunun tespit edilip ifadelerine başvurulduktan sonra ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilerek haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.