Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 39570 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22364 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyetine, beraatine, ceza verilmesine yer olmadığına dair.Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;1) Katılan Sanık ... hakkında ...'ı yaralama, silahla tehdit ve hakaret suçlarından, sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;Katılan sanık ... hakkında yargılandığı aynı davada bir suçtan beraat, diğer suçlardan mahkumiyet kararı verilmiş olması karşısında vekalet ücretine hükmedilmemesinde kanuna aykırılık görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün kısmen istem gibi ONANMASINA, 2) Katılan Sanık ... hakkında ...'i yaralama, sanık ... hakkında ...'i yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;a) Katılan sanık ...'in silahla sabit ize neden olacak şekilde yaralama eylemi nedeniyle; CMK'nin 196/2. maddesine göre, alt sınırı 5 yıldan az olmayan cezayı gerektiren suçtan yargılanan katılan sanığın istinabe yolu ile dinlenemeyeceği, mutlaka duruşmaya çağrılıp dinlenmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde istinabe yolu ile elde edilen savunması ile yetinilip hüküm kurulması,b) Katılan sanık ... sanık ...'in kendisini yumrukladığını iddia etmiş ise de; olay tarihli adli raporunda herhangi bir darp cebir izine rastlanmadığının bildirildiği, sanığın suçlamayı kabul etmediği, tanık Medet'in olayın başlangıcını görmediğini beyan etiği anlaşılmakla sanık ...'in ...'i yaraladığına dair her türlü şüpheden uzak delil elde edilememesi nedeniyle sanık ...'in beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ve sanık müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 01.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.