MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet,beraatMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;Karşılıklı olarak birbirlerinden şikayetçi olduklarını belirten müşteki sanıklara davaya katılmak isteyip istemedikleri sorulmamış ise de; süresinde temyiz dilekçesi vererek kararı temyiz eden müşteki sanıkların 5271 sayılı CMK'nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenerek; suçtan zarar gören müşteki sanıkların CMK'nin 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmalarına karar verilerek yapılan incelemede;1) Sanıklar ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanıklar hakkında kurulan hükmün miktar itibarıyla kesin olması nedeniyle temyiz isteminin CMUK'un 315/1 maddesi gereğince reddine karar verildiği, redde dair 04.04.2013 tarihli ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından; redde ilişkin ek kararın ONANMASINA,2) Sanıklar ....hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmü ile sanıklar ....hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Oy verme sonrası tarafların karşılaşıp önceki bir meseleden dolayı tartıştıklarına ve hakaret, tehdit, yaralama suçlarının işlendiğine dair iddia ve kabul karşısında, mahkemenin takdir ve değerlendirmesinden bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazının reddiyle hükmün isteme aykırı ONANMASINA, 3) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;Sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 86/1 maddesinin uygulanması, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.