Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince iki kez 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 38. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/02/2014 tarihli ve 2013/479 Esas, 2014/76 sayılı Kararına karşı Adalet Bakanlığı'nın 14.08.2014 tarih ve 2014/15945 – 54177 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 05.09.2014 tarih ve 2014/300703 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi. Mezkur ihbarnamede;Dosya kapsamına göre, sanığa isnat edilen ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi kapsamında kalan kasten yaralama suçunun takibi şikayete bağlı suçlardan olmasına göre, müştekilerin 04/07/2013 tarihli otumdaki beyanlarında şikayetlerinden vazgeçtikleri gözetilerek sanık hakkındaki kamu davalarının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 73/4 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi hükmünce düşürülmesine karar vermek gerekirken yazılı olduğu şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı. Gereği görüşülüp düşünüldü:Adalet Bakanlığı'nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul Anadolu 38. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/02/2014 tarihli ve 2013/479 Esas, 2014/76 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi gereğince mağdurlar Mehmet Özkan ve Gülcihan Özkan'ın şikayetleri söz konusu olmadığından ayrı ayrı DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 28.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.