Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 331 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 5181 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1-Sanık ... tarafından yapılan temyiz isteminin incelemesinde; Sanığın 06.05.2014 tarihinde tebliğ edilen hükme karşı, CMUK'nun 310. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal temyiz süresi geçirildikten sonra, 26.05.2014 tarihinde temyiz dilekçesi verdiği anlaşılmakla, temyiz talebinin CMUK'nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2- Sanık ... tarafından yapılan temyiz isteminin incelemesinde; Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine ;Ancak, a-Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında; taraflar arasında öncelikle 5271 sayılı CMK'nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine yargılamaya devam olunarak sonucuna göre sanığın hukuki durumun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi, b- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,3-Sanık ... tarafından yapılan temyiz isteminin incelemesinde; Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine ;Ancak,a-Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında; taraflar arasında öncelikle 5271 sayılı CMK'nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine yargılamaya devam olunarak sonucuna göre sanığın hukuki durumun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi, b-Sanık hakkında TCK 58.maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan Tokat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2012 tarihli ve 2011/557 esas, 2012/215 sayılı ilamına konu ceza, kesin nitelikte adli para cezası olmakla, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu 305/1-son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, c-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,19.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.