Tebliğname No : 2014/292066Mahkemesi:Elazığ 2. Asliye Ceza MahkemesiEsas No : 2010/375 Karar No : 2010/580Kasten yaralama suçundan sanık Y.. E..’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 87/3 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında aynı Kanun 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair, Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 3009/2010 tarihli ve 2010/375 esas, 2010/580 sayılı kararının, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 17/09/2012 tarihli ve 2011/18672 esas, 2012/30074 sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığınca tekerrür konusunda tereddüt oluştuğundan bahisle karar verilmesi talebi üzerine, hükümlü hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Kanun’un 108/3. maddesi gereğince, hükümlünün koşullu salıvermeden yararlandırılamayacağına dair Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2014 tarihli ve 2010/375 esas, 2010/580 sayılı ek kararına itirazın reddine ilişkin Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/03/2014 tarihli ve 2014/286 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı'nın 25.07.2014 tarih ve 2014/15299 – 51759 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 12.08.2014 tarih ve 2014/292066 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi. Mezkur ihbarnamede;Dosya kapsamına göre; sanık hakkında, Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/09/2010 tarihli ve 2010/375 esas, 2010/580 sayılı kararında ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması koşulları gerçekleşmesine rağmen mahkemesince bu konuda herhangi bir karar verilmediği, bu durumun ise Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 12/03/2013 tarihli ve 2012/18507 esas, 2013/4438 sayılı, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11/02/2013 tarihli ve 2012/26646.esas, 2013/2467 sayılı ilamlarında belirtildiği üzere, hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil ettiği, bu nedenle hükümlü hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/3. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.Gereği görüşülüp düşünüldü:Dosyanın yapılan incelemesinde; sanık hakkında Cumhuriyet savcılığınca infazda tereddüt bulunması üzerine mahkemesinden karar istendiği, Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2014 tarih 2010/375 esas ve 2010/580 sayılı Ek Kararı ile “1 yıl 15 gün hapis cezasının 5275 sayılı kanunun 108/3.maddesine göre infazının yapılmasına” karar verildiği, Karara sanık müdafii tarafından itiraz edilmesi üzerine, Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.03.2014 tarih 2014/286 Değişik iş sayılı kararı ile, itirazın reddedilerek, sanık hakkında ikinci defa mükerrirlikten dolayı 5275 sayılı kanunun 108/3.maddesi gereğince, hükümlü hakkında şartla tahliyenin uygulanılmamasına karar verilmiş ise de;Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2010 tarih, 2010/375 ve 2010/580 sayılı kararı ile sanık hakkında 1 yıl 15 gün hapis ve TCK'nin 58. madde gereği mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, tekerrüre esas alınan ceza olarak, Elazığ 1.Ağır Ceza Mahkemesi'nin 23.03.1998 tarih, 1997/48 Esas ve 1998/59 sayılı kararının alındığı ve bu kararda sanık hakkında eski 765 sayılı TCK'nin tekerrürü içeren 81.maddesinin uygulandığının görüldüğü, Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen bu kararın 5237 sayılı yeni yasa döneminde verilen ilk mükerrirlik kararı olduğu,5275 sayılı yasanın 108/3.maddesinde belirlenen “ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlü koşullu salıverilmez” hükmünün uygulanabilmesi için, sanığın işlediği suçların yeni yasa döneminde yani 1 Haziran 2005 tarihinden sonra işlenmiş olması gerektiği, birinci suçtan TCK'nin 58. maddesi gereği kişi mükerrrirlere özgü infaz rejimine mahkum olduktan sonra, yeni yasa döneminde ikinci bir suç işlemeli, bu ikinci suçta da tekerrüre esas olarak birinci suçun esas alınması gerektiği, ancak; bu şartların varlığı halinde ikinci kere mükerrirlikten dolayı şartla tahliyenin uygulanamayacağı, Oysa olayımızda sanığın yeni yasa döneminde kasten yaralama suçunu işlediği bu suçtan 1 yıl 15 gün hapis cezası aldığı ve hakkında ilk kez TCK'nin 58 gereği mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, sanığın yeni yasa döneminde ikinci bir suç işlemediğinden, bu sanık hakkında 5275 sayılı yasanın 108/3. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden, Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden,Adalet Bakanlığı'nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce bu gerekçeyle yerinde görüldüğünden; Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/03/2014 tarihli ve 2014/286 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4.maddesi gereğince Kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahkemesince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.