Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 31713 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11903 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Beraate, mahkumiyete, ceza verilmesine yer olmadığına dair. Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...'e yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davasına rağmen verilmiş bir hüküm bulunmadığı anlaşılmakla zamanaşımı süresi içinde mahkemesince karar verilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır. 1) Katılan sanıklar ... ve ... hakkında katılan sanık ...'a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazının incelenmesinde: Sanıklar hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2) Katılan sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilirken uygulanan yasa maddesi olarak TCK'nin 129/3. maddesi ile birlikte CMK'nin 223/4-c maddesinin gösterilmemesi mahallinde giderilmesi mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiştir. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 3) Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ... a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme dair katılan sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyizinin suç vasfına ilişkin bulunmasına göre yapılan temyiz incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 4) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde: Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. İhtisas Kurulunun 21/09/2011 tarihli raporunun içeriğine göre, hüküm kurulurken TCK'nin 87/1-a, c fıkralarının gösterilmemesi temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili 3-b-3 fıkrasının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde: Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK'nin 53/1-c maddesi hükmünün TCK'nin 53/3. maddesi gereğince "kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri"bakımından uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunluğuna ilişkin 4-b-2 fıkrasının TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK'nin 53/1-c maddesi hükmünün TCK'nin 53/3. maddesi gereğince "kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkiler bakımından uygulanmamasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 6) Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...'a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme dair katılan sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyizinin suç vasfına ilişkin bulunmasına göre yapılan temyiz incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; a) Sanığın, katılan sanık ...'a yönelik kasten yaralama eylemi tamamlanmasına karşın teşebbüs hükmünün uygulanması, b) Kabule göre de TCK'nin 86/2. maddesine göre tayin edilen temel cezadan sonra sırasıyla TCK'nin 86/3-e, 35. maddeleri uyarınca uygulama yapılması gerektiği gözetilmeyerek TCK'nin 61/4-5. maddelerine muhalefet edilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 29.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.