Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 31299 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7314 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı TCK'nin 86/3-a,e maddeleri kapsamında kalması karşısında sanık hakkında ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği kararın gerekçesinde belirtilmesine karşın hüküm fıkrasında alt sınırdan ceza verilmesi,sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi gereğince seçimlik cezalardan hapis cezası seçildikten sonra bunun TCK'nin 50/2. maddesi gereğince paraya çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından;emanet eşyasının müsaderesi talep edildiği halde herhangi bir karar verilmemiş ise de zamanaşımı süresince bu konuda bir karar verilmesi mümkün görüldüğünden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.Mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;5237 sayılı TCK'nin 50/6. maddesi seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulamayı düzenlemiş olup, seçenek yaptırım olan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde 5275 sayılı Kanununu 106/3. maddesi ile uygulama yapılacağı, seçenek tedbirlerin yasal süresi yerine getirilmeye başlanmaması ya da başlandığı halde devam edilmemesi halinde TCK'nin 50/6. maddesi uyarınca hükmü veren mahkemece hapis cezasının kısmen ya da tamamen infazına dair bir karar verileceği, adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde ise 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince Cumhuriyet savcısı tarafından hapis cezasına çevrileceği gözetilmeksizin, hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilen sanığa TCK'nin 50/6. maddesine göre ihtarat yaparak infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, hükmün TCK'nin 50/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin parağrafının hükümden çıkarılması ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.