Tebliğname No : 4 - 2014/398047MAHKEMESİ : Ankara 18. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/12/2012NUMARASI : 2011/1371 (E) ve 2012/1937 (K) Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık T.. B.. hakkında mağdurlar Y.. E.. ve A.. C.. Ö...'ye yönelik yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir" hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE, 2) Sanık V.. A..'ın mağdurlar Y.. E.., K.. Y.. ve A. C.. Ö...'ye yönelik yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde Sanığın 21.12.2012 tarihinde yüzünde tefhim edilen hükme karşı, 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal temyiz süresi geçirildikten sonra 24.01.2013 tarihinde temyiz dilekçesi verdiği anlaşılmakla, temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 3) Sanık Y.. E.. hakkında silahla tehdit ve sanık T.. B.. hakkında katılan K.. Y..'ı yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Sanık Yalçın'ın tebligat tarihinde cezaevinde olduğundan tebliğ usulsüz olup temyiz süresinde kabul edilerek yapılan incelemede: Sanık Tuncay hakkında silahla organ işlevinin yitirilmesine neden olacak şekilde yaralama eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/2-b-son maddeleri uyarınca sanığa hükmedilecek cezanın alt haddinin cezanın 8 yıldan az olamayacağının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Sanıkların üzerine atılı suçlar için 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesi hükmünün 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesine göre 'kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri' bakımından şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde tümüyle infazın tamamlanmasına kadar uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının “5237 sayılı TCK'nin 53/1-a,b,c,d,e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 4) Sanık A.. A.. hakkında mağdurlar Y.. E.., A..C.. Ö... ve K.. Y..'ı yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; a) Sanığın aşamalardaki savunmasında silahla ateş ederek mağdurlar K.. Y.. ve A.. Ö..'yi yaraladığı iddiası ile ilgili suçlamaları kabul etmemesi, mağdurların kendilerine kimin ateş ettiğini tam olarak göremediklerine dair beyanlarına göre, sanığın silahla ateş ederek mağdurları yaraladığına dair delil bulunmaması karşısında, sanığın atılı suçları işlediğine dair somut deliller denetime imkan verecek şekilde karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde sanığın mağdurlar K.. Y.. ve A.. Ö..'yi yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmesi, b) İddianamede sevk maddesi düzenlenmediği, konu anlatılmında yer almadığı sonuç olarak hakkında bir dava açılmadığı halde sanık A..H...'in mağdur Y.. E...vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığından bahisle 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 15/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.