Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28385 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11473 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dairMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli karar sanığın adresinde bulunan kayınvalidesine tebliğ edilmiş ise de, tebliğ tarihinde sanığın başka suçlardan hükümlü-tutuklu olarak ceza infaz kurumunda olduğu anlaşılmakla, yapılan tebligat usulsüz olduğundan sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2) Tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine de karar verilmesi gerekirken, mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58/6. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinine hükmolunmamak suretiyle 5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesine muhalefet edilmesi, 3) Hükümden sonra, 05.07.2012 tarihli resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesi uyarınca, yargılama gideri miktarının, 6183 sayılı Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması nedeniyle bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bendinin sonuna "mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58/6. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, yine hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin kısmının karar metninden çıkarılarak yerine "Sanığın yargılanması için yapılan 2 adet davetiye giderinden ibaret toplam 8,00 TL. yargılama giderinin, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesi uyarınca hazine üzerinde bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.