Tebliğname No : 3 - 2013/264330MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 30/04/2013NUMARASI : 2012/616 (E) ve 2013/240 (K)Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;1) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/3-e maddesine göre 1/2 oranında artırım yapılırken ''1 yıl 6 ay'' yerine hesap hatası yapılarak ''2 yıl'' hapis cezasına hükmedilmesi, TCK'nin 87/3. maddesi uyarınca 1/6 oranında artırım yapılırken bu miktar üzerinden yapılarak 1 yıl 9 ay hapis cezası bulunması gerekirken, “2 yıl 4 ay" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,2) Olayda sanığında yaralandığının anlaşılması karşısında ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmaması,3) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a,b,c,d,e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3 maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yasaya aykırı hüküm tesisi,4) 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesi gereğince terkin tutarı altında kalan yargılama giderlerinin hazine üzerinde bırakılması gerektiği gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321 maddesi uyarınca, isteme uygun BOZULMASINA; 01.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.