Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26164 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12341 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü;1) Katılan ...'e yönelik eylemi nedeni ile sanık ... hakkında kurulan hükme yönelen katılan ...'in temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;Katılanın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;Eylemini 5237 sayılı TCK’nin 25. maddesi kapsamında işlediği anlaşılan sanık ... hakkında 5271 Sayılı CMK’nin 223/2-d maddesince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesiBozmayı gerektirmiş katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca  isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince,  sanık ... hakkındaki  (2) numaralı hükümde bulunan “CMK'nin 223/4-b maddesi gereği CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “CMK’ nın 223/2-d maddesi gereğince sanığın BERAATİNE, “ eklenmesine ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,2) Katılan ...'a yönelik eylemi nedeni ile sanık ... hakkında kurulan hükme yönelen sanık ...' in temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;Tekerrüre esas sabıka kaydı bulunan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi temyiz edenin sıfatı itibariyle aleyhe temyiz olmadığından  bozma nedeni yapılmamıştır.Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK'nin 53/3. maddesi uyarınca sanığın kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından infaz tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca  isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince,  sanık hakkındaki  (1) numaralı hükümde bulunan TCK' nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın hükümden çıkarılarak yerine  gelmek üzere “5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK'nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.