MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Üst Cumhuriyet savcısının temyizine yönelik yapılan incelemede; Üst Cumhuriyet savcısının, CMUK'un 310. maddesi hükmüne göre, mahkeme kararlarını “bir ay” içinde temyiz etmesi gerektiği halde, bu süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiğinden, CMUK'un 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, 2) Sanıklar hakkında, mağdur ...'a karşı yaralama suçundan CMK'nin 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca sanık hakkında verilen 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 3) Sanıklar hakkında, mağdur ...'ı yaralama suçundan kurlan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/1-3-e maddesi ile belirlenen 3 yıl hapis cezasının, aynı Yasanın 87/1-d maddesi uyarınca bir kat artırılarak ile 6 yıl hapis cezasına hükmedilmesi, sonra ki indirimlerin bu miktar üzerinden yapılması gerekirken yazılı şekilde 5 yıl hapis cezası tayini ve mevcut hatalı uygulama ile de sonuç cezanın da 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır, Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak; TCK'nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK'nin 53/3. maddesi uyarınca kendi alt soyu bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanık ... müdafii, sanıklar ... ve ... 'in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının TCK'nin 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünün, “Sanıkların, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK'nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.