Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 254 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 2423 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, ceza verilmesine yer olmadığına ve mahkumiyetlere dairMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü. O yer Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçesi içeriğinden, sanık ... hakkında müşteki ...'a yönelik mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede; 1) Sanıklar ..., ..., ... ve ...'un müşteki ...'ı kasten yaralama suçlarından haklarında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanıklar hakkında verilen dava sonuçlandırıcı nitelikte olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara karşı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup, 5271 Sayılı CMK'nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 2) Sanıklar ... ve ... hakkında müşteki ...'a yönelik hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümler ile, sanıklar ... ve ... hakkında müşteki ...'a yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; a) Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümler yönünden;Müşteki sanık ...'a, müşteki sanıklar ... ve ...'ye yönelik hakaret eylemleri nedeniyle beraat kararı verildiği, bu haliyle sanık ...'ın müşteki sanıklara yönelik hakaretinin sabit olmamasına ve bu nedenle şartları bulunmamasına rağmen, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nin 129/3. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi, b) Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümleri yönünden, Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1. Sanık ...'nin kayınbiraderi olan sanık ...'i yanına çağırması üzerine olay yerine onunla birlikte gelen sanıklar ... ve ...'a yönelik olarak, müşteki sanık ...'ın haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirecek eylemlerinin bulunmadığı, bu nedenle şartları oluşmadığı halde, sanıkların cezalarında 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik nedeniyle indirim yapılması suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini, 2. 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 18/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.