Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24960 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4180 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde, Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık ve müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmününn yapılan temyiz incelemesinde, Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 3) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal, sanık ... hakkında yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde, Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; a) çocuk ...'nun suç tarihinde 18 yaşından küçük olması sebebiyle ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/4. maddesi gereği hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi, b)Sanık ...'ın üzerine atılı suç için 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uygulamasında a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklardan yoksunluğun hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet, kayyımlık haklarından yoksunluğun ise koşullu salıverilmeye kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, ... hakkında hüküm fıkrasının " ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunda ihtaratta bulunulmasına (ihtarat yapılamadı)" şeklindeki ibarenin hükümden çıkarılması, sanık ... hakkında TCK'nin 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin hükümden çıkarılmasına, çıkarılan bölümün yerine gelmek üzere “5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK'nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 4)Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde, 5237 sayılı TCK'nin 51/1. maddesi uyarınca fiili işlediği sırada 18 yaşından küçük olan çocuk hakkında erteleme hükümlerinin uygulanmasında ceza üst sınırının 3 yıl olması karşısında, "yasal olanak bulunmayan " şeklinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden 3 yıldan az hapis cezası ile cezalandırılan sanık hakkında TCK'nin 51. maddesi hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş,sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA 23.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.