Kasten yaralama suçundan müşteki sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2 (dört kez), 62/1 (dört kez) ve 52/2. (dört kez) maddeleri gereğince 4 kere 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 13. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/03/2014 tarihli ve 2013/633 esas, 2014/173 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı'nın 02.11.2016 tarih ve 2015/3101 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 05.12.2016 tarih ve 2016/392412 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi. Mezkur ihbarnamede; Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Kanun'un 86/2. maddesinde düzenlenen basit yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olup, mağdurların 07/02/2014 tarihli oturumdaki ifadelerinde karşı taraftan şikayetçi olmadıklarını beyan ettikleri, müşteki sanığın da vazgeçmeye karşı çıkmadığı anlaşıldığından, müşteki sanık hakkında açılan davanın aynı Kanun'un 73/4. ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesi yerine, mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı. Gereği görüşülüp düşünüldü: Adalet Bakanlığı'nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ankara 13. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/03/2014 tarihli ve 2013/633 esas, 2014/173 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK' nin 223/8. maddesi gereğince mağdurlar ... ve ...’ın şikayeti söz konusu olmadığından DÜŞÜRÜLMESİNE; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 18.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.