Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23665 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4615 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Sanığın yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyetine tehdit beraatine dair Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Tehdit suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2) Yaralama suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Katılan vekilinin temyiz itirazları ile sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak, Tekerrüre esas alınan sabıka kaydının kesin nitelikte adli para cezası olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, Kabule göre de; Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde süre belirtilerek hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının TCK'nin 58. maddesine ilişkin kısmının hükümden çıkarılması ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 3) Hakaret suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın temyiz itirazları ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak, TCK’nin 125/3-a maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan tercih edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeyerek, aynı Kanun'un 50/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 16.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.