MAHKEMESİ :. Asliye Ceza Mahkemesi Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık ... ve ... hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde; Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL. (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir" hükmü gereğince, sanığa verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ve CMUK'un 317. maddesi uyarınca, temyiz taleplerinin isteme uygun olarak REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak ; a) Sanık hakkında 5237 Sayılı TCK'nın 87/3. maddesine göre 1/12 oranında artırım yapılırken ''1 yıl 7 ay 15 gün'' yerine, ''1 yıl 9 ay'' hapis cezasına hükmedilmesi, TCK'nin 29. maddesi uyarınca 1/ 4 oranında indirim yapılırken bu miktar üzerinden indirim yapılarak 1 yıl 2 ay 18 gün hapis cezası bulunması gerekirken, 1 yıl 3 ay 22 gün hapis cezasına hükmedilmesi, b) Kabule göre; Kemik kırığına neden olan yaralanma eylemlerinde; 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesine göre belirlenen temel cezanın, TCK'nin 87/3. maddesine göre kemik kırığının hayati fonksiyonlara etkisi nazara alınarak temel cezanın yarısına kadar artırılabileceğine dair düzenleme karşısında, mağdurda meydana gelen kırığın hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (3.) derece olmasına rağmen temel ceza üzerinden TCK'nin 87/3. maddesine göre TCK'nin 3. maddesi gereği işlenen fiilin ağırlığı ile orantılılık ilkesine aykırı şekilde cezanın (1/12) oranında artırılarak sanık hakkında eksik cezaya hükmedilmesi, c) Kemik kırığı nedeniyle temel ceza üzerinden artırım yapılması sırasında uygulanan yasa maddesinin TCK'nin 87/3. maddesi yerine “TCK'nin 86/2. maddesi “ yazılması, d) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının hapis cezasına mahkumiyetin zorunlu sonucu olduğu gözetilmeksizin, hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin, TCK'nin 53/3. maddesine uygun olacak şekilde karar verilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.