Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2330 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29275 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Sanığın temyiz dilekçesi kapsamına göre, kasten yaralama ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçundan kurulan hükümlere yönelik olduğu anlaşılarak yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın adli sicil kaydındaki 5237 sayılı TCK'nin 191. maddesi uyarınca verilen denetimli serbestlik yaptırımının ve 1412 sayılı CMUK'un 305/1.1 maddesi uyarınca kesin nitelikteki adli para cezası mahkumiyetinin tekerrüre esas alınamayacağı anlaşılmakla, tebliğnamenin belirtilen husustaki eleştirisine iştirak edilmemiştir. Sanığın üzerine atılı suç için 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesi hükmünün 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesine göre "kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri" bakımından şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde tümüyle infazın tamamlanmasına kadar uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının “5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı kanunun 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan aynı kanunun 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.