Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23240 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 2999 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Sanğın mahkumiyetine dair Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanığın mağdur ...'a yönelik yaralama eyleminden kurulan hükmün temyizen incelenmesinde, Tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarına göre, hükmün 1412 sayılı CMUK’un 305/1.maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından katılanın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) Sanığın mağdur ...'ya yönelik yaralama eyleminden kurulan hükmün temyizen incelenmesinde, Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Mahkemece iddianame doğrultusunda yürütülen yargılamada sanığın (2) ayrı kasten yaralama eyleminin sübut bulduğu kabul edilerek sanığın katılmadığı 06/04/2012 tarihli 3. celsede gerçekleştirilen duruşma esnasında verilen kısa karar ile sanık hakkında iki ayrı kasten yaralama eylemi nedeni ile ayrı ayrı 3.000'er TL adli para cezasına hükmedildiği, ancak gerekçeli kararda sadece sanığın mağdur kızı ...'a yönelik eylemi nedeni ile 3.000 TL tutarında adli para cezasına hükmedildiği, gerekçeli kararın hüküm kısmında kısa karara aykırı olarak sanığın mağdur eşi ...'ya karşı gerçekleştirdiği eylemi nedeni ile hükmedilen 3.000 TL tutarındaki adli para cezasına yer verilmediği, ...'ya karşı gerçekleştirilen kasten yaralama suçuna ilişkin olarak kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki bulunması, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.