Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23017 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4104 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair, Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü; Her ne kadar kısa karar sanığın yüzüne karşı tefhim edilmiş ve hüküm bu tarihten itibaren 7 gün içinde temyiz edilmemiş ise de, kısa kararda temyiz isteminin ''...kararın tefhim ve tebliğ tarihinden ...'' başlayacağı belirtilerek yanılgıya yol açılmakla, temyiz isteminin süresinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddi, ancak; Sanığın, hapis cezasının kanuni sonucu olarak tatbik edilecek olan, TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen haklardan yoksunluğunun kendi alt soyu dışındakiler için hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar süreceğinin, kendi alt soyu için koşullu salıverilmeye kadar süreceğinin hüküm yerinde belirtilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.