Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22911 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4114 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 07/06/2010 ve 04/10/2010 tarihli duruşmalarda çocuğun 18 yaşını doldurmadığı halde duruşmaların açık yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 185. maddesine aykırı davranılması telafisi mümkün olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesindeki seçenekli cezalardan hapis cezası tercih edildikten sonra bu cezanın TCK 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmek suretiyle 5237 sayılı TCK'nin 50/2. maddesine muhalefet edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış tebliğnamenin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir. 5237 sayılı TCK'nin 86/2-3-e maddelerine göre belirlenen cezadan TCK'nin 61. maddesi gereği önce yaş küçüklüğü nedeni ile indirim yapılması, en son takdiri indirim maddesinin uygulanması gerekirken sıralamaya uyulmayarak yazılı şekilde uygulama yapılması, sonuç cezanın doğru hesaplanması nedeni ile bozma nedeni yapılamıştır. Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5275 sayılı yasanın 106/4-11. maddesine göre çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmeyerek ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, çocuk müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi uyarınca kasten yaralama ile ilgili hükmün yedinci fıkrasında “... ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin kendisine bildirilmesine” ibaresinin hükümden çıkartılması suretiyle hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.