Kasten yaralama suçlarından sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1,86/2, 86/3-e (iki kez), 87/1-son, 29 (iki kez), 62 (iki kez) ve 52/2. maddeleri gereğince 3 yıl 9 ay hapis ve 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 58/1-6-7. madde ve fıkraları gereğince hapis cezasının infazının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/03/2016 tarihli ve 2015/27 esas, 2016/92 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı'nın 08.11.2016 tarih ve 2016/9617 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 25.11.2016 tarih ve 2016/391236 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi. Mezkur ihbarnamede; Dosya kapsamına göre, tekerrüre esas olduğu kabul edilen kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesinde yer alan “(1) Bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz.” ve aynı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı (mülga) Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 305. maddesinin son cümlesindeki “bu suretle verilen hükümler tekerrüre esas olmaz” şeklindeki hükümler karşısında, adı geçen sanığın İstanbul 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2010 tarihli ve 2008/535 esas, 2010/518 karar sayılı ilamıyla mahkum olduğu 740,00 Türk lirası adli para cezasının tekerrüre esas alınmasında ve hakkında hükmolunan hapis cezasının infazının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı. Gereği görüşülüp düşünüldü: Adalet Bakanlığı'nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/03/2016 tarihli ve 2015/27 esas, 2016/92 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, hüküm fıkrasından TCK’nin 58. maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına ilişkin parağrafın çıkartılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 18.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.