Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 224 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 29806 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü. Sanık ...'ın temyiz dilekçesi içeriğinden hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği anlaşıldığından, sanıklar ... ve ... hakkında verilen hükümler temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır. Sanık ...'nun hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan zorunlu olarak hapis cezası tercih edilmiş olmakla birlikte, bu cezanın 5237 sayılı TCK'nin 50/2 maddesine aykırı olarak TCK'nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi ve sonuç ceza adli para cezası olduğundan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamaması aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK'nin 50/6. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 50/1. maddesinde sayılan adli para cezası seçenek yaptırımı dışındaki kısa süreli hapis cezasına seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulamayı düzenlemiş olup, bu tedbirlerin yasal süresi içerisinde yerine getirilmeye başlanmaması ya da yerine getirilmeye başlandığı halde devam edilmemesi halinde 5237 sayılı TCK'nin 50/6. maddesi uyarınca hükmü veren mahkemece hapis cezasının kısmen ya da tamamen infazına dair bir karar verileceği, adli para cezası seçenek yaptırımının yerine getirilmemesi halinde ise 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince Cumhuriyet savcısının kararı ile adli para cezasının ödenmeyen kısmına karşılık gelen gün miktarınca hapse çevrileceği gözetilmeksizin, hükmolunan hapis cezası adli para cezasına çevrilen sanığa 5237 sayılı TCK'nin 50/6. maddesine göre ihtarat yapılmasına karar verilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının TCK'nin 50/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin 7. paragrafının karar metninden çıkarılması ve yerine "Sanığa verilen adli para cezasının taksitlerinden birinin süresinde ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.