Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21189 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 38377 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 3 - 2014/346552MAHKEMESİ : Gaziantep 12. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 06/11/2012NUMARASI : 2010/330 (E) ve 2012/1179 (K)Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;Sanığın yokluğunda verilen hükmün, 28/12/2012 tarihinde Tebliğat Kanununun 35. maddesi uyarınca usulsüz şekilde tebliğ edilmiş olmasına ve 21/01/2013 tarihinde usulüne uygun olarak yapılan tebligat üzerine sanık tarafından süresinde temyiz edilmiş olduğu gözetilerek yapılan inceleme;1)Sanık hakkında katılan İsmail'i yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçiçi 2. maddesi uyarınca hüküm tarihi itibariyle karar kesin nitelikte olup, temyizi kabil bulunmadığından, sanıkların temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve CMUK'un 317.maddesi uyarınca REDDİNE,2) Sanık hakkında müşteki Süleyman'ı yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;a) Müşteki hakkında düzenlenen 05.09.2012 günlü raporda" epidural hematoma ve perietal kemik fraktürüne neden olan yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğu, parmakta kırık olduğu" belirtilmiş olmakla; sanık hakkında, birden fazla nitelikli halin bulunması nedeniyle; TCK'nin 86/1. maddesi uyarınca temel cezanın asgari hadden ayrılmak suretiyle belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde uygulama ile eksik ceza tayini,b) Otobüs yazıhanesi işleten sanıkla; müşteki arasında aynı biletin birden fazla kişiye satılmış olması nedeniyle çıkan tartışma sırasında müşteki ve sanığın karşılıklı olarak birbirini yaraladıkları ve dosya kapsamı ile ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediği dikkate alınarak sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiği gözetilmeden bu hususun tartışmasız bırakılması,c) 5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK'nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde hükümlerin kurulması. Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın ceza yönünden kazanılmış hakkının dikkate alınmasına 18.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.