MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair. Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık hakkında, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükmün temyizen incelenmesinde, Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi uyarınca itiraz kabil kararlardan olması karşısında, kararın temyiz kabiliyeti bulunmadığından, temyizen incelenmeyen hükmün itiraz merciine gönderilmesi için mahalli mahkemesine TEVDİİNE, 2) Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizen incelenmesinde, Sanık hakkında TCK'nin 86/1, 3-e ve 87/1-d- son. maddelerinin uygulanması ile hapis cezasının alt sınırının 5 yıl hapis cezasına çıkartılmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanıkların, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına, karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak yerine “Sanığın, TCK’nin 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına” cümlesi yazılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASI, 28/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.