Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2020 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 1714 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Katılan sanık ...’ın temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde; Katılan sanık ...’ın yüzüne karşı 29/12/2009 tarihinde tefhim olunan kararı, katılan sanığın CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 09/02/2010 tarihinde temyiz etmesine göre katılan sanığın süreden sonraki temyiz isteminin CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) O yer Cumhuriyet Savcılarının temyiz taleplerinin yapılan incelemesinde; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; a) Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nin 25/1. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK'nin 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi, Sanık ... hakkında; b) Yargılama giderinin 30 TL yerine hesap hatası yapılarak 22 TL hükmedilmesi, c) Sanığa tayin edilen para cezası taksitlendirilirken karar yerinde taksit aralıklarının gösterilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi uyarınca sanık ... ile ilgili hüküm fıkrasının “CMK'nin 223/4-b maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına” ifadesinin yerine “5237 sayılı TCK'nin 25/1. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK'nin 223/2-d maddesi gereğince sanığın beraatine” ifadesinin yazılması sanık ... ile ilgili olarak “adli para cezasının birer ay ara ile 6 eşit taksit halinde ödenmesi suretiyle” ve yargılama giderine dair kısımda “22 TL” yerine “30 TL” yazılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.