Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1992 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10870 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Yargılama aşamasında her ne kadar katılan sıfatını almış ise de katılan sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesi içeriğinden yalnızca sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği karşı taraf aleyhine temyiz itirazlarının bulunmadığı anlaşılmıştır.1)Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;21.07.2004 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Yasanın 3/B.maddesi ile değişik CMUK'un 305.maddesindeki temyiz sınırının 2000TL'ye çıkarılmış olması ve hükmolunan para cezalarının miktarı karşısında, kararın kesin olması nedeniyle sanık ... müdafiinin temyiz talebinin 5320 Sayılı Yasanın 8/1 maddesi gözetilerek CMUK'un 317.maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2)Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;a)Taraflar arasında çıkan tartışmada, sanığın katılanı yaralaması sırasında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının anlaşılamaması karşısında, sanık hakkında iddianamede gösterilen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,b)Adli sicil kaydından sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 22.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.