Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19624 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 531 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyete, ceza verilmesine yer olmadığına dairMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Mağdur ... vekilinin, sanık ... hakkındaki temyiz isteminin incelenmesinde;Sanık hakkında, mağdura yönelik hakaret ve tehdit suçlarından kamu davası açıldığı halde mahkemece bu davalarla ilgili hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, açılan kamu davaları ile ilgili olarak zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulabilmesi mümkün görülmüş olup, temyize konu bir hüküm bulunmadığından, bu hususta karar verilmesine yer olmadığına ve dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi için incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 2) Mağdur ... vekilinin, sanık ... hakkında, mağdur ...'e yönelik hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Mağdur ...'in 29.11.2011 tarihli celsede sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, şikayetten vazgeçmeden dönülemeyeceğinden sonradan verilen katılma kararının hükümsüz olduğu ve mağdura katılan sıfatını kazandırmayacağı, bu nedenle mağdurun temyiz hakkı bulunmadığından mağdur vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 3) Sanık ... hakkında, müşteki Erdinç'i yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.