Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19507 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 28918 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyete ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Müştekinin, katılma talebini beyan etmesine rağmen katıimasına karar verilmemiş ise de, müşteki, kararı temyiz etmekle katılma iradesini yeniden gösterdiğinden, CMK’nin 237/2 ve 260 maddeleri uyarınca, müştekinin, katılan sıfatı ile katılma talebinin kabulüne karar verilerek yapılan incelemede; 1) Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesinde "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir" hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE, 2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; a) Müştekide hem kemik kırığı, hem de hayati tehlike meydana gelmiş olduğunun ... Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 03/06/2010 tarihli raporu ile belirlenmesi karşısında, sanık hakkında, daha ağır neticesi olan silahla hayati tehlike geçirecek şekilde yaralama nedeniyle ceza tayini gerekirken, yaralanma sırasında kemik kırığının meydana geldiği gerekçesiyle ayrıca TCK'nin 87/3 maddesi gereğince cezanın artırılması ve TCK 'nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirimin bu ceza üzerinden yapılması, b) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nin 53/1.maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiilerinin ve müştekinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK'nin 87/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin 1-4. fıkrasının çıkarılması , hükmün TCK'nin 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin 1-5. fıkrasından "7 yıl 6 ay hapis" ibaresinin çıkarılarak yerine "5 yıl hapis " ibaresinin eklenmesi suretiyle sonuç cezanın "5 yıl hapis" olarak belirlenmesi ve hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili fıkralarının hüküm metninden çıkarılarak yerine “Sanığın TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.