Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1942 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 5461 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Sanıklar ve katılan sanığın mahkumiyetine dair Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; ... ve ... müdafiinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre hükümleri sanık müdafii olarak temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede; 1) Sanık ... hakkında basit yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE, 2) Sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık ... hakkındaki hüküm yönünden; Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.