Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18681 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 39019 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Ağır Ceza MahkemesiMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;Sanık ... hakkında katılan ...'ı kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, itiraza tabi olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır.Sanık ...hakkında mağdur ...e karşı işlenen kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelen bir temyiz istemi bulunmadığından bu karar inceleme dışı bırakılmıştır1) Sanık ...hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin bulunmaması nedeni ile sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2) Sanık .. ve suça sürüklenen çocuk .... hakkında katılan ....'ı kasten yaralama suçundan verilen beraat hükümlerinin incelenmesinde;Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA, 3) Sanık ...hakkında katılan ...e karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;Sanığın katılanı sol uyluk bölgesinden ve sırtından toplam üç bıçak darbesi ile yaraladığı, sol pnömotoraksa neden olan kesici delici alet yaralanmasının kişinin yaşamını tehlikeye soktuğu, 5237 sayılı TCK'nin 61. maddesi uyarınca meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ile orantılı biçimde 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi uyarınca tayin olunacak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 02.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.