Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 185 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 7598 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyetine dairMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak:a) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanığın adli sicil kaydına yer alan birden fazla mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması, b) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, “1 yıldan az olmamak üzere” denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322.maddesi gereğince, hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin (9.) maddesinin “Karaburun Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/50 Esas- 2011/111 Karar sayılı, sanığın 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair” ve “1 yıldan az olmamak üzere” ibarelerinin hükümden çıkartılmaları suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.