Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17685 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1626 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 3 - 2013/230124MAHKEMESİ : Göle Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 13/12/2012NUMARASI : 2011/124 (E) ve 2012/221 (K)Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü:Silahtan sayılan okey ıstakasıyla hayati tehlike oluşturacak şekilde müştekiyi yaralayan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/1.maddesi uyarınca hükmedilen 1 yıl hapis cezanın TCK'nin 86/3-e maddesi uyarınca (1/2) oranında artırıldığında, sanığın 1 yıl 6 ay hapis yerine 1 yıl 6 ay 2 gün hapis cezası ile cezalandırılması, hükmedilen bu cezanın da TCK'nin 87/1-d maddesi uyarınca (1/2) oranında artırıldığında sanığın 2 yıl 12 ay hapis yerine 2 yıl 12 ay 4 gün hapis cezasına hükmedilmesi, yine TCK'nin 87/1-son maddesi uyarınca hükmedilen 5 yıl hapis cezasından TCK'in 29 maddesi uyarınca (1/2) oranında indirim yapıldığında sanığın 2 yıl 6 ay hapis yerine 2 yıl 6 ay 2 gün hapis cezasına hükmedilmesi, hükmedilen bu cezadan TCK'nin 62 maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis olarak hesaplanması sebebiyle, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.İddianame içeriğinde sanığın eylemini ıstaka ile gerçekleştirdiğinin belirtilmiş olması karşısında, tebliğnamenin TCK'nin 86/3-e maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmesi gereğine dayanan 'bozma' istemli görüşüne iştirak edilmemiştir.Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,1) Sanık hakkında hüküm fıkrasında TCK'nin 53/1 maddesinin uygulanmasına karar verilmesinden sonra, bir sonraki paragrafta sanık hakkında TCK'nin 53/4 maddesi uyarınca TCK'nin 53/1-a,b,c,d,e maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,2) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,3) 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 324/4 maddesi ek cümlesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” hükmüne rağmen, terkin tutarının altındaki yargılama giderinin sanığa yükletilmesine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, üst yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili paragrafı ile “sanık hakkında TCK'nin 53/1-a,b,c,d,e maddelerinin uygulanmasına TCK'nin 53/4 maddesi nazara alınarak yer olmadığına” ilişkin paragrafının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi, yine hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili paragrafının karar metninden çıkarılarak yerine “Yargıtay bozma ilamı sanık lehine olduğundan 5271 sayılı CMK'nin 324/4. fıkrasına 6352 sayılı yasanın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince bozma kararı öncesi yapılan ve terkin sınırı altında kalan yargılama giderinin kamu üzerine bırakılmasına,” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.