Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17642 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 32248 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık ...'nün hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın 19/04/2012 tarihinde usulü dairesinde tebliğ edilen hükme karşı 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 27/04/2012 tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince isteme uygun REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında basit kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE, 3) Sanık ... ve katılan sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlere yönelik temyiz incelemesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovu??turma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA, ...'ın katılan sıfatına yönelik temyiz incelemesinde; 4) Sanık ... hakkında yüzde sabit oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık ... hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nin 62. maddesinde yer alan indirimin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun mahkemenin takdirinde olduğu ve hükümde açıkça “Başkaca artırıma ve indirime kanunen ve takdiren yer olmadığına” şeklindeki fıkraya yer verilmesi karşısında bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; Sanık ... hakkında yüzde sabit oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün konu ile ilgili fıkrasının “5237 sayılı TCK’nin 53/1- a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.