Kasten yaralama suçundan sanık ....’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29, 62 ve 52/2-3. maddeleri uyarınca 1.875,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2014 tarihli ve 2014/299 esas, 2014/557 sayılı kararına karşı sanık müdafi tarafından cezanın hesaplanması sırasında yapılan maddi hatanın düzeltilmesine dair talebi üzerine, talebin kabulü ile maddi hatanın düzeltilmesine ve sanığın anılan Kanun’un 86/2,29, 62 ve 52/2-3. maddeleri uyarınca 1.875,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin aynı Mahkemenin 03/07/2015 tarihli ve 2014/299 esas, 2014/557 sayılı ek kararına karşı Adalet Bakanlığı'nın 07.12.2016 tarih ve 2015/11361 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 22.12.2016 tarih ve 2016/399592 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi. Mezkur ihbarnamede; Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesince, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen kesin hüküm üzerine, sanık müdafi tarafından hükümde maddi hata yapıldığına dair yapılan itirazın kabulü ile maddi hatanın düzeltilmesine dair ek kararın itiraza tabi olmayacağı cihetle, itiraz hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/07/2015 tarihli ve 2015/1204 değişik iş sayılı kararında bir isabetsizlik görülmemekle yapılan incelemede,Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2015 tarihli ve 2014/299-557 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;5237 sayılı Kanun’un 29. maddesinde haksız tahrik nedeniyle yapılacak indirim oranının dörtte birinden dörtte üçüne kadar olduğunun belirtildiği, dosya kapsamına göre, 22/10/2014 tarihli karar ile sanık hakkında anılan Kanun’un 86/2. maddesine göre belirlenen 120 gün adli para cezasından, aynı Kanun’un 29. maddesine göre tahrik nedeniyle tahrikin şiddeti ve sanığın iradesine olan etkisine göre 1/2 oranında indirim yapıldığı belirtilmiş iken, itiraz üzerine maddi hata olduğu kabul edilerek verilen 03/07/2015 tarihli ek karar ile bu kez indirim oranının 1/4 olarak düzeltilmesi suretiyle sonuç ceza değiştirilmemiş olduğunun anlaşılması karşısında, anılan Mahkemece sanık hakkında önce 1/2 oranında indirim yapılmış olması nedeniyle sanık lehine kazanılmış hak olacağı gözetilmeksizin, itiraz üzerine bu kez 1/4 oranında indirim yapılmasına karar verilmesi, ayrıca maddi hatanın belirlenen gün adli para cezası karşılığı belirlenen adli para cezasına ilişkin sonuç cezaya ilişkin olabileceği ve hakimin takdir hakkını kullanmasını gerektiren indirim oranının değiştirilmesinin maddi hata olarak kabul edilemeyeceği hususları gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde;Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2014 tarihli ve 2014/299 esas, 2014/557 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 86/2 maddesine göre belirlenen 120 gün adli para cezasından 29. maddeye göre tahrik nedeniyle 1/2 oranında indirim yapılması neticesinde 60 gün adli para cezası yerine 90 gün adli para cezası belirlenmesi, işbu ceza miktarı üzerinden aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak bulunacak 50 gün adli para cezasının ise 52. madde gereğince bir gün karşılığı 25,00 Türk lirası üzerinden hesap edilmek suretiyle, sonuç ceza olarak 1.250,00 Türk lirası adli para cezasına hükmedilmesi yerine, 1.875,00 Türk lirası adli para cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayininde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.Gereği görüşülüp düşünüldü:Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, talebin niteliğine, daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesince 30.09.2016 tarih ve 2016/5056 Esas, 2016/13006 sayılı ek görüş için tevdi kararı verilmiş olmasına göre, 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler" kısmı ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE; dosyanın incelenmek üzere ilgili daireye GÖNDERİLMESİNE; 22.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.