Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1664 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 5979 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanıklar hakkında katılan ...’i yaralama eylemlerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Tayin edilen cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince temyizi mümkün olmadığından, sanıkların temyiz isteminin CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) Sanıklar hakkında katılan ...’i yaralama eylemlerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak; 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesindeki “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarından “...ve geri kalan kısmın hapse çevrileceğinin belirtilmesine” ibaresinin karar metninden çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.