Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16474 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29969 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Katılan sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2) Katılan sanık ... ile katılan sanık ... hakkında basit kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE, 3) Katılan sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA, 4) Katılan sanık ... hakkında kemik kırığı oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile katılan sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme önelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; a) Uzun süreli hapis cezası ertelenen katılan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nin 53/1.c maddesinin yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, b) 5237 sayılı TCK'nin 129/2. maddesi gereğince, hakaret suçunun kasten yaralama suçuna tepki olarak işlenmesi halinde, doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık ... hakkında mahkumiyet hükmü kurulduktan sonra yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, sanık ... hakkında kurulan hükmün “ B-f ” fıkrasındaki hak yoksunluğuna ilişkin kısmının “5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, sanığa hükmedilen uzun süreli hapis cezası ertelendiğinden 53/1-c hükmünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulanmamasına” şeklinde değiştirilmesi ile katılan sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün “F-1, F-2, F-3 ” numaralı fıkralarının hükümden çıkarılması ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.