Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16435 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 37289 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : ... Sulh Ceza MahkemesiMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü:1)Sanık ... 'ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanığın 05.02.2013 tarihinde tebliğ edilen hükme karşı, 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal temyiz süresi geçirildikten sonra 14.02.2013 tarihinde temyiz dilekçesi verdiği anlaşılmakla, temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 2)Sanıklar ... , ... ve ... hakkında mağdur ...'e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile yapılan değişiklik uyarınca sanıklara verilen doğrudan verilen adli para cezasının kesin olup temyizi mümkün bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı CMK'nin 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,3)Sanık ... hakkında mağdur ...'e karşı kasten yaralama suçundan ve Sanık ... hakkında mağdur ...'e karşı kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 61/8. maddesi uyarınca, adli para cezası hesaplanırken artırım ve indirimlerin gün üzerinden yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezanın doğru belirlenmesi karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi uygulamasında taksit aralığının gösterilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... 'ın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, Dairemiz uygulamalarına göre taksit aralığının gösterilmemesi halinde bunun aylık taksit olarak kabulü gerektiğinden 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasındaki “...12 eşit taksitte...” ibaresinin karar metninden çıkarılarak yerine “...12 eşit aylık taksitle...” ibaresinin konulması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.