Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1517 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 5881 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜMLER : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık ... hakkında müşteki ...'a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarına göre, hükmün 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 6217 sayılı Kanun'un 26/1. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gözetilerek CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan ve sanık ... hakkında müşteki ....'ya yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık ...'in cezasından"sanıklar arasında çıkan kavganın nedeninin belirlenememesi" gerekçesi ile 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi uyarınca asgari hadden indirim uygulanması gerektiği gözetilmeden, (2/3) oranında indirim uygulanmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak hükümlerde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezalarının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve sanık ...'nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince, hükümlerde TCK'nin 52/4. maddesinin uygulandığı paragraflarda yer alan "...ve ödenmeyen adli para cezasının aynı miktar üzerinden hapse çevrilmesine" şeklindeki ibareler çıkartılarak hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.