MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü;Sanık ... hakkında, katılan ...'ü kasten yaralama suçundan açılan dava ile ilgili zamanaşımı süresince karar verilmesi mümkün görülmüştür,1)Sanık ... hakkında, katılan ...'ü kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı başvurulacak yasa yolu 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin “itiraz” olduğu belirtilmekle, itiraz mercii tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,2) Sanık ... hakkında, katılan ...'ü kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi gereğince belirlenen temel hapis cezasının aynı yasanın 86/3-e maddesi uyarınca artırılması ve 87/1-d maddesi ile de bir kat artırılmasından sonra, 5 yılın altında kalması halinde 87/1-son ile 5 yıla çıkartılması gerekirken, yazılı şekilde doğrudan uygulama yapılması sonuç cezaya etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,3) Sanık ... hakkında, katılan ...'ü kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi gereğince seçenek cezalardan tercih edilen hapis cezasının TCK'nin 50/2. maddesi uyarınca paraya çevrilemeyeceği belirtilmişse de, tekerrür nedeniyle zorunlu olarak hapis cezasının tercih edilmesi durumunda bu cezanın para cezası dışında diğer seçenek yaptırımlara çevrilmesine engel bir durum bulunmadığının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 09.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.