Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14294 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25219 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;1) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2 ve 5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren Erzurum 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/11/2007 tarihinde kesinleşmiş 12/09/2004 tarih ve 2004/132 esas-2004/145 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nin 149/1.a, 150/2, 62 ve 53 maddeleri gereğince hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2007 tarihinde kesinleşmiş, 08/06/2006 tarih ve 2005/501 esas-2006/285 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 3.e, 62 maddeleri gereğince hükmolunan 5 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması,2) 5275 Sayılı Kanun'un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 Sayılı TCK’nin 58/7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,3) 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden 1412 Sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince hükmün hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmının karar metninden çıkarılarak yerine "Sanığın adli sicil kaydında bulunan Erzurum 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/11/2007 tarihinde kesinleşmiş 12/09/2004 tarih ve 2004/132 esas-2004/145 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nin 149/1.a, 150/2, 62 ve 53 maddeleri gereğince hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis cezası nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, kazanılmış hak nedeniyle 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi yönünden Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2007 tarihinde kesinleşmiş, 08/06/2006 tarih ve 2005/501 esas-2006/285 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 3.e, 62 maddeleri gereğince hükmolunan 5 ay hapis cezasının dikkate alınmasına" cümlesinin eklenmesi ile hükmün hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin fıkrasının “ 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.