Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14168 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 33336 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 3 - 2014/114560MAHKEMESİ : Van(Kapatılan) 3. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 09/12/2013NUMARASI : 2012/343 (E) ve 2013/466 (K)Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;Katılan vekilinin üst sınırdan ceza tayin edilmesi gerektiğine dair yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine, ancak;1) Olay günü sanık ile birlikte katılanı yaraladıkları iddiası ile yaşlarının küçük olması nedeniyle suça sürüklenen çocuklar D.. İ.. ve E.. H.. hakkındaki soruşturmanın tefrik edildiği, suça sürüklenen çocuklar hakkında katılana yönelik kasten yaralama eylemleri nedeniyle Van 1. Çocuk Mahkemesi'nin 2013/491 Esas sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama sonucunda mahkumiyetlerine dair hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, sanık ile suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan davaların hukuki, şahsi ve fiili bağlantı nedeniyle birlikte görülerek delillerin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de; bu aşamada birleştirme olanağının kalmadığı anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuklar hakkında yapılan yargılamaya ilişkin dosyanın onaylı bir suretinin getirtilerek incelenmesi ve deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerektiğinin gözetilmemesi,2) Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın, hakkında tefrik kararı verilen ve katılanı silahla yaraladıkları iddia ve kabul olunan suça sürüklenen çocuklar Erhan ve Devrim ile birlikte katılanı yaralama konusunda önceden fikir ve eylem birliği içerisinde olup olmadığı tartışılarak, CMK'nin 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmek suretiyle, sanık hakkında TCK'nin 86/3-e maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmemesi,3) Hükmün gerekçe kısmında, sanık hakkında ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşıldığı belirtildiği halde, hüküm fıkrasında, alt sınırdan ceza tayin edilerek gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılması,4) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 21.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.