Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14125 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26191 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair, Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Katılanlar Ecehan ile Deniz'e yönelik eylemleri nedeni ile Sanık ... hakkında kurulan Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelen katılan ... ile katılan ...' in temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;         5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz mercince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline  İADESİNE,   2) Katılan ... ile katılan ...'a yönelik eylemleri nedeni ile hakkında kurulan Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelen sanık ...' in temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;        5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz mercince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline  İADESİNE,         3) Katılanlar Ecehan ile Deniz'e yönelik eylemleri nedeni ile sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelen katılan ... ile katılan ...' in temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;  Hükmolunan adli para cezalarının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanununun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun  Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan katılanların  temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE,  4) Katılan ... ile katılan ...'a yönelik eylemleri nedeni ile hakkında kurulan hükümlere yönelen sanık ...' ın temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde; Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından infaz tarihine kadar geçerli olacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca  isteme uygun BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince, katılan ...'a yönelik yaralama eylemleri nedeni ile sanık hakkındaki (A) numaralı hükmün TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin (h) numaralı paragrafı ile (B) numaralı hükmün TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin (h) numaralı paragrafının ve katılan ...'a yönelik yönelik yaralama eylemi nedeni ile sanık hakkındaki  (C) numaralı hükmün TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin (h) numaralı paragraflarının hükümden çıkarılarak yerlerine ayrı ayrı gelmek üzere “5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK'nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.