Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14111 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 25596 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; 1) Sanığın ikinci kez mükerrir olduğu ve bu nedenle 5275 sayılı yasanın 108/3 maddesine göre koşullu salıvermeden yararlanamayacak olması nedeniyle hakkında TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden TCK'nin 53/3 maddesinin uygulama yeri olmadığının gözetilmemesi,2) Sanık hakkında tekerrüre esas ilamlardan en ağır cezayı içeren ilamın gösterilmesi yeterli iken, en ağır cezayı içeren Sulh Ceza Mahkemesi'nin 22/03/2007 gün ve 2006/308 esas, 2007/154 karar sayılı ilamı yanında aynı mahkemenin 14/04/2011 gün ve 2010/263 esas, 2011/781 karar sayılı ilamının da kararda gösterilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasında “5237 sayılı TCK'nin 53/1-c bendinde sayılan hakkı kullanmaktan koşullu salıverilmesine kadar yoksun bırakılmas??na” cümlesinin çıkartılması ve tekerrüre ilişkin kısımdan “ mahkememizin 14/04/2011 tarih ve 2010/263 E, 2011/781 K sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasına” cümlesinin çıkartılması ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.