Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13434 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26640 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü:Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/1,87/3 maddeleri ile belirlenen 1 yıl 2 ay hapis cezasından, TCK'nin 62. maddesi ile yapılan indirim sırasında, sonuç hapis cezanın 11 ay 20 gün hapis cezası yerine 9 ay 20 gün hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün bu konu ile ilgili fıkrasının “ 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına ” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılmaları suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.