Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13166 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20901 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyete, ceza verilmesine yer olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair, Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü;1) Sanık ... hakkında, müşteki ...'u yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup 5271 sayılı CMK'nin 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanık müdafiinin temyiz istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenmek üzere mahalline gönderilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 2) Sanıklar hakkında, hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan-sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 3) Sanık ... hakkında, katılan ...'u yaralama suçundan, sanıklar ... ve ...hakkında, katılan ...'yı yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Sanık ...'un katılan ...'yı silahtan sayılan cisimle vurmak suretiyle yüzünde sabit ize neden olacak şekilde yaralaması eyleminden dolayı, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son maddelerinin ayrı ayrı uygulanması sureti ile ceza tayini gerekirken, anılan maddeler birlikte gösterilmek suretiyle temel cezanın doğrudan 5 yıl hapis cezası olarak olarak belirlenmesi sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;a) Hükmolunan kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanıklar ... ve ... hakkında 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki güvenlik tedbirlerine hükmedilmek suretiyle 5237 sayılı TCK'nin 53/4. maddesine muhalefet edilmesi,b) Sanık ...'un, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan-sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, sanıklar ...ve ... hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi gereğince hak yoksunluklarının uygulandığı kısımların karar metninden çıkarılması suretiyle, yine sanık ... hakkında kurulan hükümde hak yoksunlukları ile ilgili kısmın karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.